De watervalontwikkelingsmethode (Waterfall Model) is een van de oudste methoden in softwareontwikkeling, waarbij een project wordt uitgevoerd in een reeks opeenvolgende fasen. Dit model werkt volgens de structuur dat elke fase volledig moet worden voltooid voordat men naar de volgende fase gaat, net zoals een waterval (waterfall) van boven naar beneden stroomt. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de definitie, de belangrijkste kenmerken, de voor- en nadelen en de gebruiksscenario's van de watervalontwikkelingsmethode.

Definitie van de watervalontwikkelingsmethode

De watervalontwikkelingsmethode is een methodologie waarbij de verschillende fasen van de softwareontwikkelingslevenscyclus (SDLC: Software Development Life Cycle) stap voor stap worden doorlopen. Dit model werd voor het eerst geïntroduceerd door Winston W. Royce in de jaren 1970 en wordt sindsdien gebruikt in veel projecten. Het watervalmodel omvat de volgende fasen:

1.Vereistenanalyse (Requirements Analysis): In deze fase worden de vereisten van het project verzameld en duidelijk gedefinieerd.

2.Ontwerp (Design): In deze fase wordt de architectuur en het gedetailleerde ontwerp van de software uitgevoerd.

3.Implementatie (Implementation): In deze fase wordt de daadwerkelijke code geschreven en de software ontwikkeld.

4.Testen (Test): In deze fase wordt de ontwikkelde software getest om fouten te vinden en te corrigeren.

5.Implementatie (Deployment): In deze fase wordt de software in de echte operationele omgeving geïmplementeerd.

6.Onderhoud (Maintenance): In deze fase wordt de geïmplementeerde software onderhouden en verbeterd.

Zoals in de bovenstaande afbeelding te zien is, wordt er na de voltooiing van de planning en bevestiging van de voltooiing, het ontwerp gedaan, waarna het ontwerp wordt goedgekeurd en de volgende ontwikkelingsfase plaatsvindt. Na voltooiing van de ontwikkeling wordt het vervolgens getest, en als er geen fouten zijn, wordt het gelanceerd. Binnen de planning kunnen er meerdere wijzigingen worden doorgevoerd, en er kunnen meerdere aanpassingen worden gedaan tijdens het ontwerp.

Maar net zoals water van boven naar beneden stroomt, wordt er niet plotseling halverwege de ontwikkeling een wijziging in de planning doorgevoerd, wat resulteert in een wijziging in de ontwikkeling.

Kenmerken van de watervalontwikkelingsmethode

• Opeenvolgende voortgang: De structuur is zodanig dat elke fase wordt voltooid voordat men naar de volgende fase gaat.
• Nadruk op documentatie: In elke fase wordt uitgebreid gedocumenteerd om duidelijke registraties te creëren.
• Vaste vereisten: In de eerste fase van de vereistenanalyse worden alle vereisten duidelijk gedefinieerd, en latere fases staan ​​geen wijzigingen in de vereisten toe.

Voor- en nadelen van de watervalontwikkelingsmethode

Voordelen

1.Duidelijke structuur: De opdeling in fasen is duidelijk, waardoor de voortgang eenvoudig te volgen is.

2.Documentatie: Aangezien er in elke fase grondig wordt gedocumenteerd, is het eenvoudig om de voortgang van het project en beslissingen te volgen.

3.Eenvoudig te beheren: Planning en schemabeheer is eenvoudig en er kunnen duidelijke doelen voor elke fase worden vastgesteld.

Nadelen

1.Moeilijk te wijzigen: Omdat de vereisten in de beginfase worden vastgelegd, is het moeilijk en duur om in latere fasen wijzigingen aan te brengen.

2.Afhankelijkheid tussen fasen: Voordat een fase is voltooid, kan men niet naar de volgende fase gaan, waardoor vertragingen mogelijk zijn.

3.Gebrek aan klantparticipatie: Na de eerste fase is de klantparticipatie beperkt, wat kan leiden tot afwijkende resultaten van de verwachtingen van de klant.

Een term die wordt gebruikt bij het bespreken van ontwikkelingsmethodes, wat aangeeft dat het project stap voor stap wordt ontwikkeld.

❗Handige informatie om te weten

De tegenovergestelde aanpak isAgile-methode, waarbij er een prototype wordt gelanceerd en er voortdurend aanpassingen en verbeteringen worden doorgevoerd, terwijl er functies worden toegevoegd. Deze methode wordt vaak gebruikt bij het ontwikkelen van eigen diensten, omdat het de kwaliteit van de dienst kan verhogen en het mogelijk maakt om voortdurend aanpassingen te doen, onder de voorwaarde dat er voldoende personeel beschikbaar is om dit te doen.

Als er voor de ontwikkeling van diensten van een klant (SI-outsourcing) een Agile-methode wordt gebruikt, moet de klant maandelijks de salarissen en bedrijfskosten (maandelijkse huur, managementkosten, etc.) betalen om de ontwikkeling te financieren, maar in de praktijk is het gebruikelijk om een ​​vast bedrag te bepalen voor de ontwikkeling, zoals twee maanden ontwikkeling, vijf maanden ontwikkeling, etc., omdat het ongebruikelijk is om maandelijks een variabel bedrag te betalen zonder een vastgesteld einde van de ontwikkelingscyclus.